Լաուրա Սարգսյան. Sputnik
Անսովոր իրարարանցում է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետում։ 1993թ.-ի շրջանավարտներն այստեղ ներկայացնում են իրենց համատեղ աշխատանքը` «Մեր գիրքը»։ Նրանք կրկին հավաքվել են, որպեսզի հիշեն անցած տարիները, պատմեն գրքի մասին և շփվեն միմյանց հետ։
«Մենք նպատակ չունեինք ստեղծել բարձր գրական ստեղծագործություններով գիրք։ Ժողովածուում ընդգրկված են 22 հեղինակների տարբեր տարիների ստեղծագործությունները։ Որոշ հեղինակներ չեն հասցրել ուղարկել իրենց աշխատանքները, և հնարավոր է` կհրատարակվի գրքի երկրորդ ժողովածուն»,- Sputnik Արմենիա պորտալին ասաց հեղինակներից մեկը` ԳԱԱ պատմության ինստիտուտի աշխատակից Արծվի Բախչինյանը։
Համակուրսեցիների ելույթները, ստեղծագործություններից մեջբերումները ժամանակ առ ժամանակ ընդհատվում են 20-ամյա վաղեմության զավեշտալի դեպքեր հիշելով։ Հավաքվածների աչքերը վառվում ու ժպտում են այնպես, ինչպես ուսանողության տարիներին։ Համակուրսեցիները հիշում են, թե ինչպես են հավաքվել միասին, պարապել և պատրաստվել քննաշրջաններին։ Այնպիսի զգացողություն է, որ հավաքվել են ոչ թե պրոֆեսորներ, գիտաշխատողներ, կազմակերպությունների ղեկավարներ, թարգմանիչներ, այլ իրենց ուսերից տասնյակ տարիները դռան ետևում թողած մարդիկ։
«Այս գիրքը համախոհների, ընկերների միավորման ուժի դրսևորում է։ Ու թեև մեր կուրսը չի ունեցել ավարտական լուսանկարչական ալբոմ, մենք այսօր ունենք գիրք, որն ըստ էության ավելին է, քան ալբոմը»,- պատմում է ժողովածուի հեղինակներից մեկը` լրագրող Արմեն Հակոբյանը։
Նրանց ուսանողական տարիները համընկան երկրի կյանքի ծանր շրջանի հետ` 1988-1993թթ.։ Երևանի պետական համալսարանի ուսանողները տեսան ԽՍՀՄ փլուզումը, նորանկախ Հայաստանի սոցիալ-տնտեսական խնդիրները, ղարաբաղյան շարժման ծնունդը և զարգացումը, հակամարտությունը։
Նախկին համակուրսեցիների առաջին հանդիպումը տեղի է ունեցել 2013թ.-ի հունիսի 23-ին։ Հերթական հանդիպման ժամանակ Ջոն Թորոսյանն առաջարկեց գրքի ստեղծման գաղափարը։ Այդ պահից ի վեր սկսվեց «Մեր գրքի» աշխատանքը, որտեղ կարելի է ընթերցել ինչպես բանաստեղծություններ, այնպես էլ պատմվածքներ, վիպակներ, ակնարկներ և կյանքի մասին փիլիսոփայական մտորումներ։
Թեև հեղինակները չեն հավակնում, որ գիրքը կհայտնվի բարձր գրական ստեղծագործությունների շարքում, այնուամենայնիվ այն դարձել է մի կուրսի կյանքի յուրահատուկ քրեստոմատիա։
«Մեր հանդիպման ժամանակ ամենազավեշտալին այն էր, որ մեր համակուրսեցին վերադարձրեց 20 տարի առաջ վերցրած գիրքը»,- հիշեց Բախչինյանը։
