Շատ պարզ հաշվարկ կա՝ իմպիչմենտը հաջողությամբ ավարտին հասցնելու համար անհրաժեշտ է Սենատի անդամների ձայների երկու երրորդը, իսկ դեմոկրատները այդքան չունեն։
Ուոթերգեյթի հայտնի սկանդալից հետո այն ստիպել է Ռիչարդ Նիքսոնին հրաժարական տալ, քանզի նախագահը հասկացել է կամ նրան հասկացրել են՝ պաշտոնազրկումն անխուսափելի է։
Եվ ընդհանրապես իմպիչմենտը ի սկզբանե նախատեսված էր որպես նախագահին զսպելու միջոց։ Ամերիկայի հիմնադիր հայրերից երկուսը՝ Թոմաս Ջեֆերսոնը և Բենջամին Ֆրանկլինն ասում էին՝ եթե նախագահին հեռացնելու տարբերակ չլինի, նա կարող է բռնապետ դառնալ։ Իսկապես՝ երբ ամերիկյան Սահմանադրությունն ընդունվեց, այնտեղ նախագահի պաշտոնավարման ժամկետի որևէ սահմանափակում չկար։ Ճիշտ է, առաջին նախագահը՝ Ջորջ Վաշինգտոնը, երկու ժամկետ պաշտոնավարելուց հետո հեռացավ և հորդորեց հաջորդ նախագահներին նույնը անել, բայց տեսականորեն ցանկացած նախագահ կարող էր Սպիտակ տանը մնալ մինչև կյանքի վերջը։ Եվ միայն չորս ժամկետ պաշտոնավարած Ֆրանկլին Դելանո Ռուզվելթի մահից հետո Սահմանադրությամբ ամրագրվեց, որ նույն մարդը կարող է հաջորդաբար վերընտրվել ընդամենը մեկ անգամ։
Դոնալդ Թրամփը ուզում է վերընտրվել։
Այո, կարելի է ասել, որ իմպիչմենտի այս երրորդ փորձն ուրույն է, որովհետև ակնհայտորեն կապված է հաջորդ տարվա ընտրություններ հետ։ Նախորդ երկուսը բոլորովին այլ պատճառներ ունեին։
Բիլ Քլինթոնի պատմությունը երևի բոլորն են հիշում։ Խոսքն այն մասին չէ, թե ինչ էր անում նախագահը Մոնիկա Լյուինսկու հետ Օվալաձև կաբինետում։ Ուղղակի կոնգրեսականներին վրդովվեցրել էր այն, որ նախագահը ակնհայտ ստում էր, երբ հրապարակավ հայտարարում էր՝ «Ես երբեք սեքս չեմ արել այդ կնոջ հետ», այնինչ փաստերը այլ բան էին վկայում։
Բայց իմպիչմենտի փորձը 1998 թվականին հաջողությամբ չպսակվեց։
Ու մեկ էլ 1865 թվականին է նախագահին իմպիչմենտի ենթարկելու փորձ ձեռնարկվել։ Պատկերացնո՞ւմ եք՝ ուզում էին պաշտոնազրկել այն մարդուն, որի օրոք Ամերիկայի տարածքը ավելացավ 1,5 միլիոն քառակուսի կիլոմետրով։ Այո, հենց Էնդրյու Ջոնսոնի օրոք Ամերիկան ձեռք բերեց Ալյասկան, որը ռուսները վաճառեցին ընդամենը 7 միլիոն դոլարով։
Աբրահամ Լինքոլնի սպանությունից հետո Ջոնսոնը ընտրվեց նախագահ և միանգամից էլ սկսվեց առճակատումը խորհրդարանի հետ։
Նախագահը պաշտպանության նախարարին պաշտոնազրկում էր, Սենատը վերականգնում, նախագահը կրկին պաշտոնազրկում էր, սենատորները կրկին վերականգնում։ Պաշտոնազրկումների այս անվերջ պատմությունն ի վերջո հանգեցրեց նրան, որ պատգամավորները որոշեցին պաշտոնազրկել նախագահին։ Չստացվեց՝ ընդամենը մի ձայն չբավականացրեց։
Ամփոփենք։ Ամերիկայի պատմության ընթացքում եղել են բազմաթիվ դեպքեր, երբ արտահերթ նախագահական ընտրություններ են նշանակվել՝ Լինքոլնին, Գարֆիլդին, Մքքինլիին և Քենեդիին սպանել են, Հարիսոնը, Թեյլորը, Հարդինգը և Ֆրանկլին Դելանո Ռուզվելթը մահացել են հիվանդություններից, Ռիչարդ Նիքսոնը հրաժարական է տվել։
Արդյոք հիմա կարող են արտահերթ ընտրություններ տեղի ունենալ իմպիչմենտի հետևանքով։ Ամերիկացի հանրապետականները պնդում են՝ նման բան երբեք չի լինի, թույլ չենք տա։
Կներեք, բայց մեր հանրապետականներն էլ էին վստահ, որ իրենց դեմ խաղ չկա։ Տեսա՞ք ինչ եղավ։
